Zwanger en dan in het Tentenkamp aan de Notweg?

Het aantal ex-asielzoekers dat gebruikt maakt van het tentenkamp aan de Notweg in Osdorp is gegroeid tot meer dan zestig personen, meldde één van de bezoekers van mijn spreekuur vandaag, die er zelf ook verblijft. Tegen heug en meug. Want omdat hij de huur van zijn kamer niet meer kon betalen omdat het bestuur van de Open Deur geen ‘warme handdrukken’ meer toestaat, stond hij meteen op straat. Hoofdbewoners die een kamer verhuren, kennen geen erbarmen. Maar in zijn situatie zou het een blessing in disguise kunnen zijn: stel, er komt een toezegging van minister Leers om de dossiers nog eens goed te bekijken en er wordt Rijksopvang geboden, dan komt hij wellicht beter de winter door.

Hij was nauwelijks vertrokken of er diende zich een uitgeprocedeerde asielzoekster uit Soedan aan, die ook geen onderdak meer had. Ze was bijna vijf maanden zwanger. Ze had van een andere organisatie te horen gekregen dat ze niet met onderdak geholpen kon worden en liet een routebeschrijving zien naar de Notweg, die ze bij vertrek had meegekregen. Een plek in het geïmproviseerde tentenkamp aan de Notweg leek me geen goede opvang, gezien haar conditie. Maar wat was het alternatief? De organisatie van het ‘wij geloven… in mensen’, het Leger des Heils.

De medewerker van de Haven, bij wie ik om opvang aanklopte, verwees naar Vangnet & Advies van de GGD. Als de vrouw zich zou melden bij een politiebureau, zou Vangnet kunnen worden ingeschakeld. Maar omdat ze al was uitgeprocedeerd, zou de gang naar de politie betekenen dat ze in vreemdelingenbewaring gezet zou worden. Geen optie dus. Ik belde met een medewerker van een Amsterdamse vluchtelingenopvang. Daar was nu geen plek, maar wellicht over een aantal dagen als een andere, ook zwangere asielzoekster in de Rijksopvang zou kunnen op het moment dat ze zeven maanden zwanger zou zijn. Dan is iemand niet meer ‘fit to fly’ en krijgt ze uitstel van vertrek tot zes weken na de bevalling. In overleg met een collega van het Wereldhuis besloten we tot een aantal nachten onderdak in the Shelter. Dat zou wat tijd geven om het dossier te lezen en te kijken of er toch nog aanknopingspunten zijn om haar in een nieuwe asielprocedure te krijgen.

Het kan best zijn dat we dan ook tot de conclusie komen dat de mogelijkheden zijn uitgeput. Waarom haar dan nu niet zelf laten kiezen voor de Notweg of misschien haar eigen netwerk? Omdat ik van een ouwe rot, pater Theo Beusink van Casa Migrante heb geleerd dat iemand die geen plek heeft en moe is en in uiterste radeloosheid verkeert, geen doordachte beslissingen kan nemen en het meest gebaat is met een paar nachten rust. Pas dan is de ander in staat om zelf verantwoordelijkheid te nemen over zijn of haar leven. Die rust zou er niet zijn in een koude opvang in een tentje bij de Notweg, lijkt me.

Cor Ofman